که مازندران شهر ما یاد باد

لطفا 1 دقیقه حوصله کنید و این شعر زیبا از فردوسی بزرگ رو بخونید :

چنین گفت کز شهر مازندران ____ یکی خوشنوازم ز رامشگران
اگر در خورم بندگی شاه را ____ گشاید بر تخت او راه را
برفت از بر پرده سالار بار ____ خرامان بیامد بر شهریار
بگفتا که رامشگری بر درست ____ ابا بربط و نغز رامشگرست
بفرمود تا پیش او خواندند ____ بر رود سازانش بنشاندند
به بربط چو بایست بر ساخت رود ____ برآورد مازندرانی سرود
که مازندران شهر ما یاد باد ____ همیشه بر و بومش آباد باد
که در بوستانش همیشه گلست ____ به کوه اندرون لاله و سنبلست
هوا خوشگوار و زمین پرنگار ____ نه گرم و نه سرد و همیشه بهار
نوازنده بلبل به باغ اندرون ____ گرازنده آهو به راغ اندرون
همیشه بیاساید از خفت و خوی ____ همه ساله هرجای رنگست و بوی
گلابست گویی به جویش روان ____ همی شاد گردد ز بویش روان
دی و بهمن و آذر و فرودین ____ همیشه پر از لاله بینی زمین
همه ساله خندان لب جویبار ____ به هر جای باز شکاری به کار
سراسر همه کشور آراسته ____ ز دیبا و دینار وز خواسته
بتان پرستنده با تاج زر ____ همه نامداران به زرین کمر